Tuin van de windmolen van Evere

Karel Van Assche, kleinzoon van de burgemeester van Evere, wordt geboren in de Lindestraat en bouvet er in 1841 een windmolen op het goed van zijn ouders. Rond de molen worden gewassen verbouwd, bestemd voor latere verwerking in de molen. Het blijkt al spoedig een bloeiende onderneming. Typisch voor de bakstenen molen is de houten galerij rondom, ondersteund door schoren waarvan de verankering nog steeds te zien is. Omdat het aantal bestellingen voortdurend toeneemt, installeert men in 1873 een stoommachine, om de produktie ook tijdens periodes van windstilte te kunnen voortzetten. Tien jaar later is de molen volledig gemechaniseerd, en verrijst ernaast een vierkant gebouw met vier verdiepingen, de machinezaal » genoemd. De wieken en de galerij worden in deze periode afgebroken. Maar nog voor het einde van de eeuw raakt het bedrijf in verval, mede door de concurrentie van de maalderijen langs het kanaal van Willebroek. De molen, destijds onder de naam « Gebroeders en Gezusters Van Assche », staakt zijn activiteiten in 1911.

Jan-Baptist, de laatste overlevende, vormt na de eerste wereldoorlog de gebouwen om tot leerlooierij, en bouvet een nieuwe opslagplaats. Bij zijn dood in 1924 gaat het goed naar zijn neef Frans Van Hove, die er een firma vestigt voor de import en verwerking van specerijen en darmen voor fijne vleeswaren. Die onderneming wordt in 1983 gesloten. De molen en de omliggende tuin met lindebomen, is nog steeds eigendom van de afstammelingen van Frans Van Hove.